نكو داشت نام آوران عرصه هاي گوناگون داراي دو ويژگي متمايز است:  اول آنكه، انسان نكو داشته از اقليم فردی خويش خارج می‌شود و وجهه‌ای اجتماعي می‌يابد، با اين توجيه كه هر بزرگداشتی بزنگاهی است كه سبب می‌شود تا انسان ستوده از قلمرو خويشتن خويش درگذرد و به مقام فرزانگی برسد. نكو داشت لاجرم قرين نيكنامی است و نيكی شانی اخلاقی دارد. بنابراين نكو داشت همانگاه كه رفتار نامداران را چونان معيارهای اخلاقی تعريف می‌كند، در باطن پاسداشت خوبی و رفتار نيك است. ايرانيان از دير باز نكوهش شده اند كه مشاهير خويش را در زمان حيات پاس نمی‌دارند و آن گاه پس از مرگشان، عزيز قوم و فريد دوران می‌شوند. نقدی كه حتی مولانای بلخ را به شكوه درآورده است. "چرا مرده پرست و خصم جانيم ؟". اين البته از فرهنگ پيشا نقادی ما حكايت می‌كند. كسي كه زنده است و به امور پيرامونيی خويش واكنش نشان می‌دهد، ای بسا ديدگاهی را برگزيند كه برخی را خوش نيايد. در فرهنگی كه نقادی مخالف خوانی اعلام می‌شود و نه روشی برای همسنخی و تبادل افكار، بديهی است كه هيچ كس را خوش نمی‌آيد تا منتقد خويش را برصدر نشاند. پس فقط مردگان مشمول حكم پاسداشت‌اند زيرا از آنان صدايی و البته انتقادی بر نمی‌خيزد.

ويژگی دوم مراسم نكو داشت بزرگان هر صنف آن است كه سبب می‌شود آن صنف دارای تاريخ مختص خود شود. اصولاً پس از درهم شكسته شدن ايدئولوژی های بزرگ، عصر ما زمانه هويت انديشی است. اين هويت لاجرم در تاريخ ساخته می‌شود. ايضاح اينكه گذشت دوران‌ها، تجربه‌ها و ارزش‌ها را صيقل می‌دهد و آن‌ها را ته‌نشين می‌كند. اين ته‌نشين‌ها كه الگوهای فكری جوامع را می‌سازند، همان تاريخ ملت‌ها است كه عامل پيوند روح آنان است و تعريف هر ملت را به دست می‌دهد.

 با اين توصيف ستايش از آقای جندقی به عنوان يكی از پر سابقه‌ترين اعضا هيات مديره و روسای كانون مركز در بعد از انقلاب، ارج نهادن بر انتخاب‌های همكاران در اين سال‌ها و ارزش گذاری بر كوشش‌هايی است كه در اين دوران‌های عسرت در پس پشت، برای نجات حرفه وكالت به كار رفته است. افزون بر اين، همانگونه كه پيش‌تر گفته شد، تاريخمندی بلوغ ملت‌ها است و نكوداشت پيشكسوتان بازنمود امری تاريخی و لاجرم بالندگی حرفه وكالت است و از گونه تقرب ارواح به شمار می‌رود. بدين سان است كه بزرگان چشم اندازند، پس افق می‌بخشند.

نوشته: دکتر کامران آقایی

کامران آقایی: آینده شغلی رشته حقوق در خطر است، همه وکلا با مسئله بیکاری مواجه‌ هستند.
رئیس دانشگاه کانون وکلا، مهمترین دلیل کاهش ظرفیت پذیرش دانشجو در رشته حقوق را وضعیت کار وکلای دادگستری دانست و گفت: همه وکیل‌ها بخصوص وکلای جوان با مسئله بیکاری مواجه‌ هستند و دادگستری ظرف سال‌های اخیر وضعیت مناسبی درباره آموزش کارآموزان نداشته است.
 
کامران آقایی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، درباره ظرفیت قانون کیفیت اخذ وکالت گفت: در سال ۱۳۷۶ هیئت ۳ نفره ای تشکیل شد که ظرفیت کانون‌ها را تعیین کنند، رئیس دادگاه انقلاب، رئیس دادگستری و رئیس کانون وکلا از اعضای این هیئت ۳ نفره هستند که تصمیم به کاهش ظرفیت کانون وکلا گرفتند.
 
او با اشاره به کاهش ظرفیت پذیرش دانشجو و وضعیت شغلی وکلا گفت: مهمترین دلیل کاهش ظرفیت پذیرش دانشجو در رشته حقوق، وضعیت کار وکلای دادگستری بخصوص وکلای جوان است که همه وکیل‌ها با مسئله بیکاری مواجه‌ هستند و دادگستری ظرف سال‌های اخیر وضعیت مناسبی درباره آموزش کارآموزان نداشته است.
 
آقایی ادامه داد: در سال گذشته استان یزد کانون وکلای مستقل نداشته، اما امسال این استان ظرفیت خود را اعلام کرده و باید مورد توجه قرار بگیرد.
 
[بیشتر]